Erik: Systeemarchitect en Security Officer

Hoe ben je bij Matchis terecht gekomen?

“Toen ik op een gegeven moment van job wilde wisselen zag ik een functie voorbijkomen bij de WMDA (World Marrow Donor Association). Dit is een overkoepelende organisatie voor stamceldonorregisters wereldwijd. Deze vacature sprong er voor mij direct uit omdat ik in mijn persoonlijke omgeving te maken heb gehad met het onderwerp stamceldonatie.

Ik ben namelijk mijn broer verloren aan leukemie. Hij heeft stamcellen ontvangen van mijn andere broer, maar dat heeft hem niet kunnen genezen. Ik geloof niet in ‘het lot’ of iets dergelijks, maar bij het zien van deze vacature dacht ik wel: dit kan ik niet negeren. 

Uiteindelijk werd ik niet gekozen voor de functie, maar wees de WMDA mij op een vergelijkbare vacature aan de andere kant van de gang, namelijk bij Matchis. Daar heb ik toen op gesolliciteerd en sindsdien werk ik hier met veel plezier!”

Hoe zou je jouw functie omschrijven aan je familie en vrienden?

“Ik houd het meestal bij ‘iets met computers’, haha. Maar om wat meer details te geven: Ik houd me bezig met de automatisering binnen Matchis. Van gebruikersondersteuning tot het zelf ontwikkelen van programma's en zorgen dat alles goed blijft draaien. Daarnaast werk ik sinds een aantal jaren ook als Security Officer, waarbij ik de beveiliging van de data van donoren en patiënten coördineer. De verdeling tussen de twee functies is ongeveer 50/50.”

Hoe ziet een gemiddelde werkdag er voor jou uit?

“Dat verschilt heel erg per dag en is ook afhankelijk van welke rol ik uitvoer. Technology & Innovation is geen operationele, maar een ondersteunende afdeling. Dat zorgt ervoor dat je nooit van tevoren weet wat er die dag allemaal op je pad komt. Over het algemeen begin ik de dag met het openen van ons programma voor interne meldingen om te zien wat er speelt binnen de organisatie en wat er van mij wordt verwacht om gebruikers te ondersteunen. 

Verder heb ik vaak al een planning gemaakt van andere werkzaamheden die ik die dag wil uitvoeren. Dat kunnen allerlei taken uit mijn werkpakket zijn. Denk aan: ontwikkelingen van systemen, specifieke projecten, risicobehandeling, security operations, bewustwording programma’s. Soms heb ik heel veel dingen gepland op een dag, maar moet dat uiteindelijk schuiven voor gebruikersondersteuning. Dat maakt het lastig om een ‘gemiddelde’ werkdag te beschrijven. Geen dag is hetzelfde.”

Wat vind je het meest uitdagende aan jouw functie(s)?

“We hebben bij Matchis de uitdaging dat we een unieke organisatie zijn in Nederland waardoor er veel specifieke software nodig is. Aan mijn huidige werk vind ik de informatiebeveiliging en de groei daarin de leukste uitdaging. Er is veel ruimte om mijn eigen invulling te geven aan deze functie. Dat is het mooie aan het werk binnen een kleinere organisatie.”

Welk moment of welke gebeurtenis uit je werk voor Matchis is jou het meeste bijgebleven?

“Het behalen van het NEN-certificaat is voor mij echt een mijlpaal. Het was een stressvol traject, maar ik ben heel trots dat we dat bereikt hebben.  
Ook is de overgang naar de Cloud een groot project dat ik niet snel zal vergeten. Als je bedenkt waar we nu staan ten opzichte van vijf jaar geleden is er heel veel veranderd en is de kwaliteit ook echt omhoog gegaan. Zeker als we kijken naar de stabiliteit van de programma's. Het is mooi om zo duidelijk de groei te zien en ik ben er ook trots op hoe snel we dat voor elkaar hebben gekregen. 

Daarnaast zal de start van de coronapandemie me altijd bijblijven. Van volledig op kantoor werken naar plotseling allemaal thuiswerken. Dat zorgde natuurlijk wel voor een hoop uitdagingen, vooral op het gebied van ondersteuning van medewerkers. We hadden wel het voordeel dat we toen al over waren naar de cloud, dus gelukkig kon er al heel veel online.”

Wat maakt jouw werk zo mooi?

“Het leukste aan mijn werk is dat je echt ergens naartoe aan het bouwen bent. Matchis is een hele groeiende organisatie en dat geeft veel kansen om jezelf te verbreden en dingen op te pakken waar vraag naar is. Tegelijkertijd vind ik het fijn om ook een maatschappelijke bijdrage te leveren, dat is voor mij een belangrijke drijfveer. Je kunt echt iets betekenen voor ernstig zieke mensen.

Ik weet dat mijn broer het op prijs zou hebben gesteld dat ik mij hiervoor inzet. Ik kon hem zelf niet helpen met mijn stamcellen omdat ik was geen match was, maar op deze manier heb ik toch het gevoel dat ik iets voor hem kan doen. En voor andere mensen in een soortgelijke situatie. Dat vind ik een mooie gedachte.”